Kangaroos everywhere!

Hallo lieve lezers,

Mijn 2e stage week zit er alweer op en mijn 3e stage week is alweer begonnen. Het gaat met de dag iets beter op stage alleen blijft het toch wel lastig. Ze hebben me in ieder geval al meer opdrachten beloofd alleen zijn ze te lui om het mij uit te leggen en zijn we weer een week verder. Ik krijg wel mijn eigen project waar ik aan kan werken. Daar ben ik erg blij mee want het is ook een leuk project. Ik mag het koffie barretje wat onder Artillery ligt helemaal gaan renoveren! Ze gaan het uitbreiden en ik mag een nieuw interieur ontwerpen. Dat vind ik wel erg leuk, dan ben ik teminste bezig met wat ik leuk vind. Het is wel wennen dat ze hier overal de tijd voor nemen, dus ik denk dat dit project erg lang gaat duren.

Ik heb deze week wel allemaal leuke dingen gedaan in de avonden. Dinsdag ben ik naar de Hills rooftop bar geweest. Ik had met Clara en Paul afgesproken, die had ik in Jakarta op het vliegveld ontmoet. Clara was al eerder bij de rooftop bar, ze zat daar met 2 aardige Franse te praten. Paul kwam iets later en had een Nederlandse vriend van hem meegenomen. We hebben een aantal biertjes gedronken en het was een leuke gezellige avond.

Woensdagavond ben ik met de Nederlanders, Sjors en Marc naar de Victoria Night Market gegaan. Het is een hele grote markt waar van alles wat te doen was. Je kunt alles eten wat je maar wilt (zelfs Nederlandse pannenkoeken) en je kunt er winkeltjes en straattheater bekijken. Ik heb er eerst 2 loempia’s gegeten, daarna heb ik een Mexicaanse wrap gegeten en als toetje een ijsje. We zijn niet heel lang bij de markt geweest en ik heb ook nog niet alles gezien. Het is dus zeker de moeite waard om een keertje terug te gaan.

Vrijdag was ik om 1:00PM klaar met stage. Ik had heel erg veel zin in het weekend omdat ik naar The Grampians ging. The Grampians is een groot national nature park, het is 3 uur rijden van Melbourne. Een Nederlands meisje, Elza, vroeg me of ik mee wilde gaan, zonder twijfel wilde ik dat omdat ik zoveel mogelijk wil zien van dit mooie land. Vrijdag rond een uur of 6:30PM kwamen ze me ophalen met de auto. Samen met 2 Nederlandse meisjes, Elza en Lies en een Spaanse jongen Emilio reden we naar The Grampians. Ik had ze nog nooit eerder gezien van te voren dus het was wel even spannend, maar al snel hadden we leuke gesprekken en was het gezellig. We hebben onderweg gegeten bij de McDonalds en zijn daarna in een stuk doorgereden naar The Grampians, alleen helemaal verkeerd! De navigatie zei dat we rond 10:30PM aan moesten komen, maar dat veranderde in 12:00PM.. We waren helemaal omgereden en kwamen uit aan de andere kant van het park! We zijn toen helemaal door het park gereden wat een uur duurde. Het was ook best eng, je kon om je heen letterlijk niks zien. Het was een smalle slingerweg weg door de bergen. We dachten dat we er nooit uit zouden komen omdat we ook helemaal geen signaal meer hadden en ons afvroegen waar we waren. Maar na een lange tijd slingeren door de bergen kwamen we na een reis van ongeveer 5 uur eindelijk aan bij ons hostel genaamd Tim’s Place. De eigenaar was gelukkig nog wakker en wees ons naar onze kamer. We waren erg moe en vielen meteen in slaap.

De volgende ochtend stonden we op om 8:00AM. Toen we naar buiten liepen zagen we als allereerste kangaroos! Niet een maar meteen 5. Ik was blij dat ik ze eindelijk eens gezien had. Na een snelle douche en ontbijt gingen we een planning maken over wat we allemaal gingen doen in het weekend. Met behulp van een Canadees meisje wat voor 2 maanden werkt bij het hostel, kwamen we uit tot een leuk plan! We gingen eerst naar een supermarkt, de dichtstbijzijnde supermarkt was 20 km rijden. We zaten namelijk in the middle of nowhere. Bij de supermarkt hebben we broodjes, water, fruit en wat koekjes gekocht voor onderweg. We zijn meteen vanuit de supermarkt doorgereden naar Wonderlandpark. Daar hebben we de auto geparkeerd en zijn toen 5,5 km gaan lopen door de natuur. Het was prachtig! Via de Grand Canyon zijn we naar Pinnacle gelopen. Het was een zware klim. Je had alleen maar stenen, stenen en nog eens stenen. Helemaal geen zand pad of iets, het was lopen, springen en klimmen over stenen. Na 2 uur lopen hadden we de top bereikt. Het was zo onvoorstelbaar mooi. Je had een mooi uitzicht over de natuur. We hebben op de top geluncht en nog wat foto’s gemaakt en zijn daarna naar beneden gelopen wat ook nog wel een zware klus was! Naar beneden lopen ging wel sneller dan naar boven lopen maar je merkte goed aan de benen dat ze moe waren. Maar na een zware maar zeker mooie wandeling zijn we met de auto naar ons volgende hostel gereden, genaamd Brambuk. Die kamer moesten we met 8 andere mensen delen. Het was wel een prima hostel voor een nacht. Na het inchecken konden we eindelijk douchen, daar waren we erg aan toe. Na een koude, lekkere, frisse douche zijn we naar de zogenaamde winkelstraat gegaan (die maar 5 winkels had) en hebben wat gegeten en gedronken bij een klein restaurantje. Natuurlijk hadden we een ijsje als toetje! Rond 6:30PM zijn we met de auto weer naar boven gereden naar The Balconies om naar de zonsondergang te gaan kijken. Voordat we naar boven reden sprongen er dood leuk 3 kangaroos voor de auto. We waren al gewaarschuwd dat die zomaar de weg oversteken zonder te kijken. Emilio moest hard op de rem trappen anders lag er eentje onder de auto. Het gebeurt hier namelijk er vaak dat er kangaroos worden aangereden. De meeste auto’s hier hebben daar een extra bumper voor de auto. Maar goed. Eenmaal aangekomen bij de parkeerplaats moesten we 1 km lopen naar de Balconies. En wauw, wat een uitzicht over de natuur had je daar. We zijn op een uitstekende rotsblok gaan zitten (een van de Balconies) en hebben naar de zonsondergang gekeken. Het was zo mooi en zo stil om je heen, we hebben echt genoten van dat momentje. Nadat de zon onder was zijn we terug gereden naar ons Hostel. We hebben nog even buiten gezeten, maar zijn al snel gaan slapen omdat we erg moe waren van die dag.

Op zondag ging de wekker al om 5:45AM. We hebben onze spullen gepakt en zijn naar MT William gereden om naar de zonsopgang te gaan kijken. Het was nog donker toen we wegreden. We reden nog geen minuut op de weg en ik hoorde Elza al scheeruwen “Watch out!” Er sprongen weer kangaroos de weg over. We hebben een kangaroo geraakt aan z’n staart, die sprong gelukkig verder dus hopelijk is er niks mee aan de hand. Een paar meter verderop sprong er weer een kangaroo de weg over. Er waren overal kangaroos, op de weg, langs de weg. Het was nog gevaarlijk ook, alsof die beesten zelfmoord willen plegen. Na een tijdje waren er gelukkig geen kangaroos meer en konden we doorrijden naar de zonsopgang. We moesten weer via een slingerweg naar boven rijden. Toen we eenmaal boven waren stond er op een bordje dat we nog 2,8 km moesten lopen. Dat gingen we niet meer redden, dan was de zon al lang op voordat we boven waren. We zijn dus een stukje terug gereden en gestopt bij een uitkijkpunt. We dachten eerst dat we de zonsopgang niet meer konden zien omdat we misschien aan de verkeerde kant zaten. Maar na een tijdje kwam daar toch eindelijk de zon op. Het ging redelijk snel maar het was heel erg mooi. We hebben ontbeten bij de zonsopgang en zijn erna verder gereden naar de Silverband Falls. Een mevrouw van het hostel Brambuk vertelde dat daar een mooie waterval was te zien. We hadden weer de auto geparkeerd en moesten 800 meter lopen. Het was 9:00AM toen we daar aankwamen dus het was een lekkere ochtend wandeling. Onderweg leek het erop dat de rivier was uitgedroogd en er helemaal geen waterval was. We liepen toch door en uiteindelijk kwamen we uit bij de waterval, of ja, eerder gezegd watervalletje. Hij was helemaal uitgedroogd en er viel maar een klein straaltje water naar beneden. Dat was wel jammer.
Na de mislukte waterval zochten we naar een tankstation, de tank van de auto was bijna leeg, we moeten weer 20 KM rijden voor het dichtstbijzijnde tankstation. Onderweg was ik inslaap gevallen omdat ik erg moe was van de korte nacht. Na het tanken zijn we weer terug gereden naar de bekendste waterval van het park, de Mackenzie Falls. Het was nog een dik half uur rijden door de bergen over de slingerweg. Weer de auto geparkeerd, maar omdat het nog vroeg was en nog een beetje frisjes zijn we eerst naar het uitkijk punt van de waterval gelopen. Kleine 800 meter lopen en we waren bij het uitkijk punt. Wat een mooie waterval was het! Het werd al snel warmer en zijn terug gelopen om onze badkleding aan te doen en richting de waterval gaan lopen. Dat was nog 500 meter lopen. Het laatste stuk was wel een pittig stukje lopen omdat we via een smalle stijlen trap naar beneden moesten lopen. Het was ook best glad omdat de stenen nat waren van de waterval. Toen we eenmaal beneden waren bij de waterval hebben we een plekje uitgezocht waar we konden zitten en zijn natuurlijk een duik in het water gaan nemen. Het was ijskoud! Maar wel leuk om eens onder een echte waterval gezwommen te hebben. Na het zwemmen hebben we nog lekker genoten van het zonnetje en de omgeving. Het werd steeds drukker en drukker, er waren veel toeristen waaronder ook veel Nederlanders viel me op. Na een laatste duik in het water hebben we ons laten opdrogen en zijn we weer terug naar de auto gelopen en terug gereden naar Melbourne.

Toen we weer in Melbourne aankwamen wilde we nog een kijkje gaan nemen bij het Moombah festival. Bij het Moombah festival was van alles te doen en te zien, je kon er gratis eten, in attracties gaan, aan het water zitten en naar muziek luisteren. Het leek ons nog erg leuk om te gaan kijken maar helaas was het zo druk en konden we geen parkeerplaats vinden dat we maar zijn omgekeerd. Elza, Lies en Emilio hebben mij afgezet en ben weer terug naar mijn kamertje gegaan.

Het was een super leuk weekend met Elza, Lies en Emilio, alles was super goed gegaan en hebben het erg gezellig gehad. We vonden het zelf ook erg leuk dat we allemaal dezelfde interesses hadden in wat we wilde gaan bekijken. Ik kan nu al niet meer wachten om weer een weekendje op pad te gaan in Australië!

Cheers!