No worries mate

Hallo mensen ondersteboven

Mijn eerste stage week zit er op. Het viel me eerlijk gezegd aan de ene kant tegen maar aan de andere kant ook weer niet. Het bedrijfsleven is hier heel anders dan in Nederland. In Nederland is vaak iedereen altijd zo gestrest door dat ze het druk, druk, druk hebben, maar hier in Australië hangt ook in het bedrijfsleven een relaxte sfeer. Alles op zijn tijd "no worries mate."

De eerste stage dag begon voor mij wel erg gestrest. Ik ga elke dag met de tram naar stage. De trams hier hebben geen vaste vertrektijden en vertrekken om de 4, 7 of 9 minuten, altijd verschillend. Onderweg naar de tram werd ik alweer bijna aangereden door een auto omdat ik nog steeds moet wennen aan het feit dat ze hier aan de andere kant van de weg rijden. Het is me nu 2x overkomen dat ik terug de stoep moest springen omdat ik niet goed heb gekeken of er auto's kwamen. En pap had me daar ook nog voor gewaarschuwd (sorry pap ik let er nu beter op). Toen ik eenmaal in de tram zat vergat ik uit te stappen bij mijn halte en moest ik een stuk terug lopen naar mijn stage. Het was al een heel avontuur om de eerste dag op stage te komen. Gelukkig hoefde ik pas om half 10 te beginnen en was ik nog op tijd voor mijn eerste dag!

Toen ik eenmaal het kantoor binnen liep werd ik vriendelijk ontvangen door de werknemers van Artillery. Ik stelde me voor aan iedereen en ik kreeg een rondleiding door het kantoor. Het kantoor ligt op de 1e etage, op de begane grond ligt een heerlijk koffie zaakje. Ik ben eerlijk, ik lustte eerst helemaal geen koffie, maar het is echt waar, in Australië is de koffie heerlijk. Australië staat ook bekend met z'n lekkere koffie. Ik kreeg een plekje aangewezen waar ik voor de komende 5 maanden kan werken. Toen ik eenmaal op mijn stoel zat wisten ze niet echt wat ze met me moesten doen. Een van de werknemers zei tegen me "als je koffie wil ga die beneden maar halen." Dat heb ik ook gedaan en heb de koffie achter mijn bureau opgedronken en een uur rond zitten staren. Ik heb niet eens een gesprek gehad over wat ik wil leren of wat ze mij willen/kunnen leren etc. Daar baalde ik wel van. Na de middag op mijn eerste dag kreeg ik wel al een opdracht, ik was erg enthousiast omdat ik eindelijk iets kon doen. Ik mocht uiteindelijk een moodboard maken. Een moodboard is een bord waar je met behulp van materialen een bepaalde sfeer kunt weergeven. Het was voor het ziekenhuis in Melbourne wat wordt gerenoveerd. Normaal ben je binnen een dag wel snel klaar met een Moodboard. Maar ik heb de hele week niks anders gedaan dan werken aan mijn Moodboard. Ik had niks anders te doen, ze wisten ook niet zo goed wat ik kon doen. Daar baalde ik ook wel heel erg van. Ik zit er nu een week en weet ook nog niet eens wie mijn stagebegeleider is. Ik dacht bij mezelf, oké, dit is de eerste week, ik laat het even hierbij en mocht er geen verandering komen de komende tijd dan trek ik zelf aan de bel!

Als ik klaar ben met stage ga ik altijd even naar de supermarkt om wat eten te halen, dan ga ik koken en daarna eigenlijk al in bed liggen. Ik ben erg moe na stage, maar ik denk dat het door het warme weer komt. De eerste week heb ik in de avonden dus niet echt iets bijzonders gedaan. Ik ben wel op donderdagavond met 2 Nederlanders weer naar Collingwood geweest. We hebben daar gegeten en wat rond gelopen door het park. En vrijdagavond heb ik iets gedronken in de stad met een Nederlands meisje. Ik kende haar eerst helemaal niet, maar op Facebook is er een "Dutchies in Melbourne" groep waar ik bij zit. Ze had me via die groep gevonden en mij een berichtje gestuurd om wat te gaan drinken in de stad. Het leek me erg leuk en ik wilde dat wel doen, het is alleen maar leuk om nieuwe mensen te ontmoeten. We hadden afgesproken bij Southern Cross Station (tegenover mijn appartement) en zijn vanuit daar naar Federation Square gelopen. Je hebt daar leuke tentjes waar je gezellig kunt zitten. Het was ook een gezellig avondje.

In het weekend heb ik op zaterdag gewerkt. Toen ik nog in Nederland was mailde Sonja (mijn baas) me of ik op zaterdag 5 maart wat extra’s wil bijverdienen. Natuurlijk wilde ik dat aangezien ik geen stagevergoeding krijg.
De basisschool waar de dochter van Sonja op school zit, organiseerde een groot event voor alle kinderen. Er was van alles te doen, er stonden kermisattracties, springkussens, marktkraampjes en je kon er bbq’en (dat kan hier echt overal). Samen met een aantal collega's van stage hebben wij daar ook de hele dag gestaan. Artillery organiseert wel vaker iets voor jonge kinderen, het heet My Patch. My Patch is het bouwen van je eigen stad van gerecycled materiaal. Alle kinderen krijgen een MDF plankje van 30 x 30 cm. Op dit plankje kunnen ze iets knutselen en wij helpen ze daar bij. Als alle plankjes klaar zijn worden ze tegen elkaar gezet zodat je een grote stad krijgt. Daarna worden er foto's van gemaakt en de kinderen die hun plankje willen houden mogen die houden en de rest wordt afgebroken om weer te kunnen hergebruiken. Het was een leuke dag maar vooral zwaar. Ik heb in totaal 11 uur gewerkt en was erg blij toen ik in bed lag. Maar wat ik daar uiteindelijk aan verdient heb is $300,- (€275,-).

Zondag heb ik even lekker uitgeslapen tot 11 uur. Ik ben de stad ingetrokken en heb wat rondgelopen en natuurlijk wat gewinkeld. Winkelen kan je als de beste hier in Melbourne! Onderweg terug naar mijn appartement heb ik boodschappen gedaan en ben ik gaan koken. Nadat ik het eten op had ging ik op bed liggen en viel weer als een blok in slaap.

Het gaat dus erg goed met mij en ben al goed gewend hier in Melbourne. De Jetlag was na een week ook al weg en ik slaap nu heerlijk. Ik heb zelfs al leren wassen mam! haha.
Ik begin nu aan mijn tweede stage week, ben benieuwd hoe die gaat verlopen. Het wordt in ieder geval erg warm deze week, 40 graden! Verder ga ik nog naar de Hills Rooftop bar en op woensdagavond ga ik naar de Victoria Market hier in Melbourne!

Groetjes en kusjes